Wat mensen zeggen
Famke
Wij hebben vrijdag, de 13e september, op een waardige en warme wijze afscheid moeten nemen van onze grote poezen-lieveling, Famke.
Famke kwam als klein grijs muisje bij ons en heette zo, omdat ze als kitten uit Friesland kwam en ons meisje werd en is altijd de bekende poes gebleven, die “de kat uit de boom kijkt". Geen allemans-vriendin, maar verweven met ons als geen van de andere poezen die we ooit hebben gehad.
Ze mocht bijna 17.5 jaar bij ons blijven, waarvan 8 jaar geleden ontdekt werd dat ze diabetes had; waarna er dus heel wat komt kijken om haar in die ziekte bij ons te houden. Dat is ons gelukt, samen met de lieve aandacht voor haar van de dierenarts Anne van Anicura in Steenwijk en het poezenpension Luxor in Jubbega.
Maar op het laatst begon ze slecht en onregelmatig te eten liep de controle op haar bloedsuikerspiegel helemaal uit de hand.
Vrijdag, de 13e, hebben we Jaqueline gebeld om haar euthanasie, gepland voor de maandag erop, naar voren te halen, want ons Famke was gewoon op. Ondanks haar andere verplichtingen, begreep Jaqueline direct onze noodkreet en maakte tijd voor ons vrij.
Famke kwam als klein grijs muisje bij ons en heette zo, omdat ze als kitten uit Friesland kwam en ons meisje werd en is altijd de bekende poes gebleven, die “de kat uit de boom kijkt". Geen allemans-vriendin, maar verweven met ons als geen van de andere poezen die we ooit hebben gehad.
Ze mocht bijna 17.5 jaar bij ons blijven, waarvan 8 jaar geleden ontdekt werd dat ze diabetes had; waarna er dus heel wat komt kijken om haar in die ziekte bij ons te houden. Dat is ons gelukt, samen met de lieve aandacht voor haar van de dierenarts Anne van Anicura in Steenwijk en het poezenpension Luxor in Jubbega.
Maar op het laatst begon ze slecht en onregelmatig te eten liep de controle op haar bloedsuikerspiegel helemaal uit de hand.
Vrijdag, de 13e, hebben we Jaqueline gebeld om haar euthanasie, gepland voor de maandag erop, naar voren te halen, want ons Famke was gewoon op. Ondanks haar andere verplichtingen, begreep Jaqueline direct onze noodkreet en maakte tijd voor ons vrij.
En daarmee haal je niet alleen een bevlogen en betrokken dierenarts in huis, maar vooral een hoogst empathische mede-dierenmens.
Wat een steun kun je van een tot dan toe onbekende krijgen; rustig, inlevend, meevoelend, troostend. Maar intussen haar professionele kwaliteiten toepassend.
Prima uitleg voor en tijdens de handelingen, rustige begeleiding. En met ons 3-en, zittend om Famkes slaapkleedje, mochten we in alle rust afscheid van haar nemen.
Achter haar, op de foto, zijn de Hortensia’s zichtbaar waaronder ze bij warm weer heerlijke verkoeling zocht. Als we haar as hebben opgehaald, houden we haar bij ons tot in het voorjaar die planten gesnoeid zijn en wordt ze daar weer mee verenigd met haar uitstrooiing. In alles zien we in dankbaarheid terug op onze levensgezellin voor bijna 17.5 jaar en koesteren de herinneringen aan haar in hart en hoofd. Jaqueline: bedankt voor wat je voor ons betekende in een voor ons onbekende situatie, die zoveel emotie met zich brengt. Samen met Famke, ben je onze KANJER!!
Achter haar, op de foto, zijn de Hortensia’s zichtbaar waaronder ze bij warm weer heerlijke verkoeling zocht. Als we haar as hebben opgehaald, houden we haar bij ons tot in het voorjaar die planten gesnoeid zijn en wordt ze daar weer mee verenigd met haar uitstrooiing. In alles zien we in dankbaarheid terug op onze levensgezellin voor bijna 17.5 jaar en koesteren de herinneringen aan haar in hart en hoofd. Jaqueline: bedankt voor wat je voor ons betekende in een voor ons onbekende situatie, die zoveel emotie met zich brengt. Samen met Famke, ben je onze KANJER!!
Liesbeth en Arie
Steenwijk
LouLou
Onze lieve, knappe labraLouLou heeft ons zoveel gegeven en betekent, zij verdiende een rustig en liefdevol afscheid hier thuis, fijn vertrouwd op haar eigen plekje. En dat is door Jaqueline van Dierenrust mogelijk gemaakt, waarvoor wij heel erg dankbaar zijn. LouLou was op haar gemak, was zichzelf. Deze manier van afscheid helpt ons zeker bij het verwerken van het gemis en de leegte die onze blonde dame achterlaat. Ook de informatie op jouw website heeft ons geholpen. Jouw werkwijze. Maar ook de links met diverse informatie, waar zoveel behoefte aan is bij zo'n mega moeilijk besluit. Bijvoorbeeld het boekje “Zijn we niet te vroeg?” van Hugo van Duijn. Zó herkenbaar. Maar ook de informatie over de stappen die volgen na de euthanasie aan huis. Het heeft ons gebracht bij Resoma uit Leeuwarden. Fijne mensen met begrip en medeleven. Wat ook bij het allerlaatste stukje afscheid van LouLou enorm heeft geholpen. Van water tot water...
Lieve Jacqueline -want dat ben je, een lieve vrouw - wat heb jij moeilijk, maar dankbaar & belangrijk werk! Dank je wel voor jouw fijne manier van werken en jouw medeleven!
Dank je wel dat jij er bent.
Warme groet en een laatste poot van LouLou,
Rob en Alette
Blokzijl
Chiappino
Beste Jacqueline,
Wij willen je bedanken voor je liefdevolle thuisbezoek/
overlijden van onze hond Chiappino. Hoe je ons en Chiappino hebt
gesteund is zo hartverwarmend. Een vredig einde en dat samen met de
meest liefdevolle dierenarts is toch een hele fijne
gedachten.
Wij zullen Chiappino in ons hart dragen.
Wij zullen Chiappino in ons hart dragen.
Liefs namens alle verzorgers van Chiappino.
Willem
Jacqueline heeft ons enorm goed geholpen bij het afscheid nemen en het in laten slapen van onze lieve Engelse Cocker Spaniel Willem. We hebben prachtige herinneringen aan Willem en na een mooi leven van 13 jaar hebben we helaas afscheid moeten nemen. Bij binnenkomst van Jacqueline voelde het voor Willem en ons direct als heel vertrouwd. Willem week niet van haar zijde en vertrouwde haar volledig. Het heeft ons een heel goed gevoel gegeven. Ze vertelde precies wat er ging gebeuren en wat we konden verwachten. Willem is vredig in geslapen.
Lief dat Jacqueline nog een kaartje stuurde om ons sterkte te wensen!!
Hiddo en Sonja de Boer
Leeuwarden
Teuntje
Lieve Jacqueline,
Ik wil je nogmaals hartelijk bedanken voor de manier waarop je onze lieve Teuntje hebt laten inslapen. Het was heel moeilijk voor ons en haar maatje Fien om haar te laten gaan, maar je deed het geweldig. Ontzettend veel dank daarvoor.
Jaap en Ingrid van der Plas
Havelte
Coco
Jacqueline heeft vandaag onze trouwe viervoeter Coco vredig laten inslapen. Rustig thuis met zijn allen om haar heen. Wat is alles goed verlopen. Via, via kwamen wij achter de website van Dierenrust en wat zijn wij blij dat we hiervoor hebben gekozen. Jacqueline is heel bewogen, legt alles heel duidelijk uit en neemt alle tijd. We zijn dankbaar dat we op deze mooie manier afscheid hebben mogen nemen van onze Coco. Bedankt Jacqueline
Arend en Francyna Matulessy
Drachten
Mimi
Beste Jacqueline,
Hartelijk dank voor de empathische liefdevolle manier waarop je ons hebt bijgestaan bij het afscheid van ons lieve poezekind Mimi van 16 jaar. Het was een hartverscheurende beslissing om haar euthanasie te moeten aanvragen. Maar wat heb je Mimi en ons liefdevol behandeld! We zijn zo dankbaar dat we voor jou hebben gekozen. Je hebt alle tijd genomen om ons te begeleiden in dit zware moment.
Mimi en ik hadden zo’n enorme hechte band en haar verlies is nog steeds loodzwaar. Maar wat een troost dat ze uiteindelijk in haar eigen huis mocht gaan slapen. Geen enge wachtkamers of vreemd ruikende dierenartsen. Maar een liefdevolle dierenarts die de tijd nam om ons niet gesocialiseerde eenkennige poesje te begeleiden. Je hebt ons behalve liefdevol ook heel professioneel begeleidt. Duidelijk uitgelegd hoe het proces ging en ze mocht uiteindelijk in alle rust inslapen. Vooraf hebben we ook veel steun gehad aan het boekje van Hugo van Duijn. We weten nu met zekerheid dat deze moeilijke beslissing de enige juiste was en precies op het juiste moment. Niet te vroeg en niet te laat. Daar zijn we zo dankbaar voor.
Wij moeten ons verlies nu gaan verwerken maar wel met de wetenschap dat ze een prachtig leven heeft gehad en dat ze toen het niet meer ging niet onnodig heeft geleden. Hartelijk dank voor alles!
Fam. H. van Westen
Stiens
Djinn
Lieve Jacqueline,
Dank je wel dat je er gisteren was om onze Djinn te laten gaan.
Afgelopen vrijdag maakte ze ons duidelijk dat het genoeg was. Verdrietig om te zien dat ze op was. Je ziet het al zo lang aankomen, maar toch.. De pijn die ze de laatste week had door artrose werd steeds erger en we wilden niet dat ze een lijdensweg tegemoet ging.
Een aantal maanden geleden had ik al over jou gehoord: Jacqueline komt thuis, neemt alle tijd voor mens en dier en laat de hond respectvol inslapen. Precies wat voor Djinn. We konden het haar niet aandoen haar bij de dierenarts te laten euthanaseren want als ze ergens niet op haar gemak was dan was het daar. Via de website was alles vlot geregeld. We hadden nog 2 dagen om met Djinn dingen te doen die ze fijn vond en haar heerlijk te knuffelen en lekkere dingetjes te geven.
Toen jij kwam stond ze jou op te wachten bij het hek. Blij dat er bezoek kwam. Binnengekomen heb je haar een hele poos geaaid. Ze genoot ervan en was helemaal op haar gemak. Ook voor onze andere hond had je alle aandacht. Het inslapen is mooi en in alle rust gegaan, we konden Djinn vasthouden en afscheid nemen. Het was goed zo. Een dood die passend was voor Djinn en waar wij dankbaar op terugkijken. Ze heeft een prachtig leven gehad en wij hebben ontzettend van deze lieverd genoten!
Fijn dat er mensen bestaan zoals jij die voor het afscheid van je dier alle liefde tijd en rust nemen.
Sandra, Theo en Roxy
Hoornsterzwaag
Mayla
2 Weken geleden had ik voor het eerst contact met Jacqueline over Mayla , onze 12 jarige geweldige lieverd en haar snel achteruit gaande gezondheid. Na een emotioneel gesprek ,waarbij ik meteen de steun en warmte van haar voelde, de afspraak met haar gemaakt om na dat weekend naar ons toe te komen … Zoveel gaat er dan in een paar dagen door je hoofd maar vooral door je hart; Het jonge Herder teefje van 16 weken die door ernstige verwaarlozing op ons pad kwam, de verlegen grote ogen waarmee ze ons aankeek, haar rechteroortje wat maar niet omhoog wilde gaan staan: Loes die dat dagelijks masseerde en uiteindelijk de beloning kreeg van 2 rechtopstaande hondeoren, medicatie en speciaal hondevoer, veel liefde en geduld hielpen haar en ons door de eerste moeilijke maanden heen, vooral haar ontwikkelende zelfvertrouwen was een enorme opkikker, de busreisjes naar Lauwersoog waar ze leerde zwemmen en blindelings de viskar vond waar we voor de terugreis naar Groningen met haar een zoute haring deelden, de vele buurtuinkatten die voor haar intrede massaal op de tuinstoelen buiten, maar ook op de tafel of bank in ons huis vertoefden keken alleen nog minzaam op ons neer vanaf de schutting en hielden het voor gezien, de dagelijkse wandelingen: borst vooruit, oren omhoog, vriendelijk voor mens en mededieren, aanhankelijk voor Loes en mij, s’avond op de bank tussen ons in tot het licht uitging. We hielden gewoon van elkaar, een 3 eenheid van meiden…. zo heeft het altijd gevoeld. 12 heerlijke jaren.
Toen kwam 8 weken geleden onze verhuizing naar Drachten, haar gezondheid liet het al een poosje afweten, pijnlijke rechterheup, urineverlies, een chronische oorontsteking, ik had er moeite mee om haar te verkassen maar daarover dacht zij anders! De nieuwe tuin vond ze eigenlijk,net als ik, te klein, wandelen moesten we 5x per dag, na 5 dagen liep ze ons nieuwe tuinpad op, zelfverzekerd zoals vroeger, kleine eindjes maar het lukte, ze sliep op haar bank zonder de pootjes en overdag gluurde ze naar buiten zoals altijd. En toen kwam ons laatste week-end, onwennig, ik wetend dat…. zij meer aanwezig en dichterbij…
Maandagmorgen om 11 uur kwam Jaqueline en waren mijn jongste dochter Loes en haar zoontje Daley van 10 maanden bij ons, Daley sliep rustig boven, Mayla dommelde wat aan de voeten van Loes en begroette rustig en lief dit mensendierenmens ……. in alle rust en omringd door warmte mocht ze gaan naar de plek die ze zo verdiende.
Wij zijn Jacqueline meer dan dankbaar voor haar armen om ons heen, haar reis met onze lieverd naar het dierencrematorium, haar lieve kaartje door de brievenbus en haar appje,, hoe gaat het met je,,.
Vandaag ,, was ik er aantoe,, om ons verhaal te delen, de zon schijnt……. Nu is Mayla weer thuis, haar as in de koker wacht op komend voorjaar. We gaan zoals toen met haar naar Lauwersoog, strooien haar as uit bij ons bijzondere plekje en zullen daarna een zoute haring eten… zoals toen.
Ria Glas
Drachten
Robbie
Klik hier voor het hele verhaal van Robbie
... En toen wisten we het; het is tijd om die ongelooflijk moeilijke keuze te maken. We belden Jacqueline. Jaren kennen we haar al en zij heeft vele huisdieren van ons als dierenarts behandeld. Ook had ze al een keer eerder euthanasie toegepast bij onze hond Jack een aantal jaren geleden. Jacqueline reageerde zo lief toen ik belde. “Wil het niet meer Marjan?”, waren haar eerste woorden. Ze had de afgelopen weken alle zorgen rondom Robbie wel gevolgd op onze Facebook. Dezelfde dag maakte ze een gaatje vrij. Het gehele moment heeft ze voor Robbie én ons gezorgd. Ze was er in stilte en in contact. Ze nam de twijfels weg. Ze stelde gerust. We hebben gehuild en gelachen, we hebben geknuffeld. Robbie lag bij mijn vriend op schoot en is daar gestorven. Liefdevol hebben we hem laten gaan, dankbaar voor alles wat hij heeft gegeven. We zullen nu op zoek gaan naar een nieuw beveiligingssysteem. Dat wordt lastig, want tippen aan Robbie is niet zo gemakkelijk. Het nieuwe systeem zal eentje op elektra worden, want Robbie is onvervangbaar. Met een grote glimlach kijken we terug op onze bijzondere Rob. Wat een unieke en bijzondere hond. Dankbaar zijn we ook richting Jacqueline, want zij heeft het afscheid uniek gemaakt, precies zoals Robbie dat verdiende.
Marjan Post
Jubbega
Lieske
Onze poes Lieske heeft ruim 19 jaar bij ons gewoond, zij was zeer geliefd in ons gezin. Na een aantal maanden van aflopende gezondheid hebben wij moeten besluiten haar te laten gaan. In de aanwezigheid van ons hele gezin hebben we samen met Jacqueline ervoor gezorgd dat Lieske op een veilige plek, omringt door liefde, kon inslapen. Het was fijn dat Jacqueline dat op een integere manier heeft begeleid. Mede door de hartverwarmende aanwezigheid van Jacqueline kunnen wij het gemis van Lieske een plek geven. Dankjewel Jacqueline!
Anneke Eppinga
Bontebok
Dushi
Toen de tijd was aangebroken en wij onze geliefde hond moesten laten gaan, hebben wij contact gezocht met Jacqueline. Nadat we een en ander hadden besproken, kwam zij bij ons thuis. Jacqueline had geen haast, waardoor de sfeer heel gemoedelijk was en het net was alsof zij even op visite kwam. Ook voor onze kinderen was dit heel fijn. Iedereen kon vragen stellen en Jacqueline legde alles heel goed uit. Toen ‘het’ zover was, verplaatsten wij ons naar de woonkamer. Na een heleboel laatste knuffels op haar vertrouwde kleedje voor de brandende houtkachel en in het bijzijn van ons hele gezin en zelfs onze andere hond, blies Dushi heel rustig haar laatste adem uit. Ook daarna kregen wij alle tijd en rust om alles te laten bezinken. Op ons verzoek heeft Jacqueline Dushi vervolgens in een prachtige afscheidsdoos meegenomen en haar meteen naar het dierencrematorium gebracht en alle zaken daar afgewikkeld. We hopen dat het nog heel lang mag duren tot wij ook onze andere hond moeten laten gaan, maar één ding is zeker; ook dan vragen wij Jacqueline! Met vriendelijke groet,
Annemarie Dekker
Bakkeveen
Zoe
Jacqueline. Wat fijn dat jij er was. Aan de telefoon voelde het al meteen goed. En door mijn tranen heen hoorde je al wat onze Zoe voor ons betekende. Ik kon bijna niet vertellen wat er aan de hand was, maar je wist me zo tot rust te stellen dat er toch nog nuttige informatie uit kwam.
Je kon al snel langskomen wat erg prettig was want Zoe takelde enorm snel af. Ze wou niet meer en het was goed zo. Ineens was ze heel ziek geworden en we hebben alles geprobeerd. Het mocht helaas niet baten. We wouden heel graag dat onze Zoe thuis geslapen werd. Lekker op haar bank, zonder stress. Nog even buiten door de tuin struinen want meer kon ze niet meer en daarna samen op de bank.
Jacqueline heeft eerst rustig met ons gepraat en even met Zoe geknuffeld. Ook heeft ze alle andere dieren gedag gezegd. Er volgde daarna een duidelijke uitleg, wat mij zo veel vertrouwen gaf dat ik bij het inslapen durfde te zijn. Zoe is bij mij op schoot ingeslapen, een mooier einde hadden we niet kunnen krijgen.
We missen Zoe heel erg, ze mocht slechts 8 jaar oud worden. Maar wat hebben we genoten van haar in die tijd! Ze heeft veel van de wereld mogen zien en heel veel voor ons betekend. We zijn Jacqueline enorm dankbaar, ze is een menselijke warme deken. We raden haar enorm aan want op zo'n moeilijk moment maakt de begeleiding al het verschil.
Frouke-tea Friedhoff en Robin Fronik
Ossenzijl
Tieme
Wat vliegt de tijd, we zijn nu bijna 2 maanden verder en missen onze lieve Tieme nog vaak. Vooral zijn gelukzalig en tevreden spinnen. Dat koesterden we als een warm en lief blijk van vertrouwen en wederzijdse liefde. We hebben Tieme uit het asiel gehaald toen hij al 9 was en we mochten nog 10 jaar voor hem zorgen en van hem genieten. Hij is oud geworden en uiteindelijk was hij op. We zijn Jaqueline dankbaar dat zij hem op 30 augustus bij ons thuis een waardig einde heeft gegeven.
Een buurkat doet nu verschrikkelijk zijn best om de plaats van Tieme in te nemen. Een zwart met witte ex kater. Die gek genoeg nog wel veel sproeit om zijn gewenste nieuwe domein te markeren. Heel vervelend. Wat mij echter het meeste opvalt is dat deze kat nooit spint maar ons meestal met een ernstige blik aankijkt. Ik heb in mijn 67 jarige leven nog niet eerder een niet spinnende kat mee mogen maken. Iemand?
Ina Veenstra en Piet Fopma
Leeuwarden
Neus
Beste Jacqueline,
Gisteren heb je geholpen om onze Neus rustig in te laten slapen. Dat is gelukt. We hadden hem geen beter einde kunnen geven. Hij is op zijn vertrouwde plekje rustig en zonder stress ingeslapen. Jouw rustige optreden en goede uitleg hebben ons geholpen het voor hem goed te doen. Het was ook erg fijn om de zekerheid te hebben dat er ook wat geregeld kon worden op het moment dat hij eerder had moeten inslapen, maar dat is gelukkig niet nodig geweest. We hebben van zijn laatste dagen ook fijne dagen kunnen maken. We missen Neus verschrikkelijk, maar weten dat dit op den duur wat zal slijten. Nu zitten we in een ontzettend leeg en stil huis en zijn onze zintuigen voortdurend op zoek naar onze vriend die er niet meer is. Wat blijft is de herinnering en ook aan het moment dat we afscheid van hem moesten nemen. Dat moment is onder jouw hoede en dank zij jouw inlevingsvermogen en betrokkenheid voor Neus en ons rimpelloos verlopen en maakt voor eeuwig deel uit van het verhaal van Neus in ons leven. Dankjewel. Het is fijn dat jij er bent!
Ps; dank ook voor de lieve kaart die we vanochtend ontvingen. Hartelijke groet,
Jessica Scholtze
Gieterveen
Noeska
Wat een verdriet toen we op 22 december onze lieve trouwe hond na ruim
15 jaar in moesten laten slapen. En hoe dankbaar ben je dan wanneer
Jacqueline bij jou aan huis komt en alle tijd en aandacht heeft om dit
waardig en met respect te doen. Naast al ons verdriet willen we je
nogmaals bedanken voor wat je hierin voor ons en onze kinderen hebt
betekent. Je bent zo'n fijn mens!
Familie Maalderink
Steenwijk
Sammie
Op woensdag 20 oktober heb ik de ontzettend moeilijke beslissing moeten nemen om mijn bijna 12-jarige labrador golden kruising te laten gaan. Ik heb hem geboren zien worden en wist dat ik erbij zou willen zijn tot het einde. Ik wist ook dat hoewel Sammie een ontzettend lieve - letterlijk gouden - hond was hij een hekel had aan dierenartsen en mensen die iets van hem moeten. Via via kreeg ik de naam van Jacqueline te horen en dat sprak me aan. Deels omdat hij haar van te voren niet kende (want anders is de associatie met dierenarts vrij snel gelegd uiteraard) maar ook omdat ze er de tijd voor neemt en eerst gewoon rustig gaat zitten en kennis maken enzovoort. Dus ik heb haar direct bericht gedaan en op donderdagochtend 21 oktober was ze er. Sammie was blij om haar te zien, heeft nog heerlijk met haar geknuffeld. Ondertussen heeft ze met me gepraat, me op mijn gemak gesteld en ze had veel snoepjes mee, ook voor de katten. Ze legde goed uit wat ze ging doen, wat er gebeurde en gaf duidelijk en uitgebreid antwoord op mijn vragen. Ze nam ook de tijd zodat de andere dieren ruimte hadden om afscheid te nemen en bracht een hele fijne energie mee (rustig, vriendelijk, betrouwbaar) Mocht het weer nodig zijn (laten we hopen nog heel lang niet) dan zal ik haar zeker weer berichten. Het blijft moeilijk maar op deze manier afscheid te nemen zorgt er wel voor dat het op lange termijn meer vrede geeft. Ik raad haar dan ook aan iedereen aan.
Bernadette
Willemsoord
Pablo
8 mei 2021. Onze Pablo, 10 ½ jaar oud, moest worden ingeslapen. Hij kwam als puppy vanuit Spanje bij ons. Werd onze grote kleine vriend van wie we zielsveel hielden. Al die jaren hoorde hij bij ons, genoten we van hem. Totdat er problemen optraden met zijn gezondheid. En na enige tijd en het nodige onderzoek bleek dat hij door aanwezige tumoren niet te redden viel. Geen operatie of geneesmiddelen die hem in leven konden houden. Wat een verdriet! Gelukkig hebben we, na de fatale uitspraak, nog een paar dagen afscheid van hem kunnen nemen. En met Jacqueline kunnen regelen dat ze bij ons thuis kwam om hem te euthanaseren. Want dat was voor ons de enige manier om Pablo hier in de vertrouwde omgeving, naast me op de bank, hem vasthoudend en zonder angst, te laten gaan. En zo is het ook gegaan. Met respect voor Jacqueline en de wijze waarop ze dit heeft gedaan. Rustig, tijd nemend, betrokken, aandacht vol, liefdevol, deskundig. Goed om ook daar positief op terug te kunnen kijken. Waarvoor onze heel hartelijke dank!
Laura en Peter
Wyns
Toby
Op 2 april moesten wij, na ruim 17 jaar, afscheid nemen van onze lieve Toby (Jack Russell Terriër). Wat mij betreft was er maar 1 plek om dat te doen: thuis. Toby is in alle warmte, rust en veiligheid in mijn armen langzaam ingeslapen. Extra bijzonder: Toby lag graag in het zonnetje, en toen hij klaar was voor de laatste prik, begon, heel even, de zon te schijnen. Jacqueline neemt alle tijd, en heeft voor ieder individu in het gezin aandacht. Onze kinderen werd uitgelegd wat er ging gebeuren, en ze kregen de ruimte om te vragen, en te beslissen wat ze wilden zien en wat niet. Overal was ruimte voor. Het is de moeilijkste beslissing die je ooit voor je dier kan nemen, maar ook de meest liefdevolle: een waardig afscheid in zijn/haar veilige omgeving. Moet je deze beslissing binnenkort maken, dan zou ik je zeker aanraden om haar te bellen.
Monique Zandstra
Drachten
Zinzi
Onze lieve hond Zinzi (Berner Sennen) was nog maar 1½ jaar. Vanaf het begin zijn we met haar aan het tobben geweest. Ze had veel gezondheidsproblemen en mede daardoor ook gedragsproblematiek. Alles hebben we gedaan om haar gelukkig te laten worden en goed op te voeden. Tijdens dit proces kwam ik al in aanraking met Jacqueline en haar praktijk. Ik kwam met Zinzi bij haar voor een titerbepaling én omdat Jacqueline een andere benadering heeft, welke voor Zinzi nodig was omdat zij extreem angstig was geworden voor dierenartsen. De manier waarop Jacqueline met Zinzi omging en hoe Zinzi op haar reageerde was heel bijzonder en mooi om te zien. Toen uiteindelijk bleek dat er veel meer met Zinzi aan de hand was dan wij dachten en zij erg ziek bleek te zijn, moest ik besluiten haar in te laten slapen. Een hele moeilijke beslissing. Niet in de laatste plaats omdat wij stapel op haar waren, maar natuurlijk ook omdat zij erg jong was en wij haar zo graag nog een gelukkig leven wilden geven. Jacqueline was meelevend en luisterde naar de problemen die Zinzi had, maar had ook begrip voor de afnemende energie van ons om, ondanks onze liefde voor Zinzi, nog verder te gaan. Op 16 maart om 13.00 uur was het zover. Als gezin hebben we nog dingen met haar gedaan voor Jacqueline kwam. Lekker borstelen, waar ze altijd van genoot en voor zover dat nog kon wat met haar gewandeld en haar natuurlijk heel veel geknuffeld. Jacqueline legde mijn kinderen precies uit wat ze zou gaan doen en hoe Zinzi daar op zou reageren. Ook mijn ouders waren er bij en ik vond het erg knap dat Jacqueline snel doorhad dat Zinzi ook heel veel voor mijn ouders betekende. Ook naar hen toonde ze haar medeleven en ze wist heel goed te schakelen tussen het verdriet van mijn kinderen en mijn ouders. Jacqueline steunde mij in mijn beslissing. Dat vond ik heel erg fijn. Ze zei meerdere malen: “Karin, je hebt gedaan wat je kon. Er zat niet meer in. En wat je nu doet, doe je ook uit liefde voor Zinzi.” Ik had dat nodig. Zinzi was rustig, blij met ons allemaal om haar heen en absoluut niet bang voor Jacqueline. Daar was ik blij om, want ik weet zeker dat zij in een extreme stresssituatie zou zijn geraakt als we in een dierenartspraktijk waren geweest. Zinzi sliep in de woonkamer met ons om haar heen in. Jacqueline nam ook na het overlijden van Zinzi ruim de tijd voor ons. Aaien, knuffelen, praten over haar. En voor Jacqueline wegging kregen we allemaal, ook mijn ouders, een mooi plukje haar van Zinzi die mijn kinderen bij de foto op hun kamer hebben.
fam. van Hattem
Steenwijk
Izzy
Vorige week moest ik afscheid nemen van mijn lieve Izzy. Dankzij Jacqueline heb ik haar thuis een waardig afscheid kunnen geven. Jacqueline neemt alle tijd, is superlief voor zowel dier als baasje.. Ik hoop dat ik niet snel nog een keer gebruik hoef te maken van haar diensten, maar mocht het zover zijn dan hoef ik niet na te denken over wie ik hiervoor moet vragen.
Bianca Veldhuizen
Noordwolde
Donja
Onze hond (een kruising tussen een bouvier en een berner sennen) hebben we in 2008 van een boerderij gehaald. Ze was dus erg welkom bij ons en had een heel lief en rustig karakter. Haar beste vriendje was onze zoon, die kon alles met de hond doen. Toen de hond een jaar of 9 was begonnen de eerste verschijnselen van een tumor. Na een paar keer opereren kregen we na de 3de operatie toch te horen dat een volgende operatie niet meer mogelijk zou zijn. En ja hoor...helaas kwam de tumor toch weer terug. Op een gegeven moment merk je dat je hondenvriendje niet meer kan en kom je voor de lastige beslissing te staan. Een moeilijk maar juiste beslissing. Toen ik Jacqueline belde wist ze ook meteen dat het misse boel was en dat er eigenlijk maar 1 oplossing was. Toen Jacqueline bij ons in huis kwam was de hond natuurlijk erg vrolijk en enthousiast dat er iemand op bezoek kwam. Jacqueline stelt mensen gerust en verteld wat ze gaat doen. Zo legde ze ook alles uit aan onze zoon. we zaten met elkaar op de grond en de hond vond het nog steeds gezellig. Toen was het zover...bij alles wat ze heeft gedaan vertelde ze wat het was en al snel was onze hondenvriend uit zijn lijden verlost. Jacqueline bleef nog een tijd bij ons en heeft ondertussen onze hond ingepakt voor vervoer. Alles is in die tijd liefdevol en met heel veel respect verlopen, en ben Jacqueline dus ook erg dankbaar voor wat ze voor ons heeft gedaan
Een paar dagen nadat ze bij ons is geweest kregen we nog een heel lief kaartje met een lieve groet van haar. Ook stuurde ze een berichtje hoe het nu met ons ging, dat stukje medeleven naar mensen toe doet iedereen toch goed!
Onze hond (een kruising tussen een bouvier en een berner sennen) hebben we in 2008 van een boerderij gehaald. Ze was dus erg welkom bij ons en had een heel lief en rustig karakter. Haar beste vriendje was onze zoon, die kon alles met de hond doen. Toen de hond een jaar of 9 was begonnen de eerste verschijnselen van een tumor. Na een paar keer opereren kregen we na de 3de operatie toch te horen dat een volgende operatie niet meer mogelijk zou zijn. En ja hoor...helaas kwam de tumor toch weer terug. Op een gegeven moment merk je dat je hondenvriendje niet meer kan en kom je voor de lastige beslissing te staan. Een moeilijk maar juiste beslissing. Toen ik Jacqueline belde wist ze ook meteen dat het misse boel was en dat er eigenlijk maar 1 oplossing was. Toen Jacqueline bij ons in huis kwam was de hond natuurlijk erg vrolijk en enthousiast dat er iemand op bezoek kwam. Jacqueline stelt mensen gerust en verteld wat ze gaat doen. Zo legde ze ook alles uit aan onze zoon. we zaten met elkaar op de grond en de hond vond het nog steeds gezellig. Toen was het zover...bij alles wat ze heeft gedaan vertelde ze wat het was en al snel was onze hondenvriend uit zijn lijden verlost. Jacqueline bleef nog een tijd bij ons en heeft ondertussen onze hond ingepakt voor vervoer. Alles is in die tijd liefdevol en met heel veel respect verlopen, en ben Jacqueline dus ook erg dankbaar voor wat ze voor ons heeft gedaan
Een paar dagen nadat ze bij ons is geweest kregen we nog een heel lief kaartje met een lieve groet van haar. Ook stuurde ze een berichtje hoe het nu met ons ging, dat stukje medeleven naar mensen toe doet iedereen toch goed!
Vera Pit
Oldemarkt
Rasmus en Kalle
Afgelopen jaar zijn onze poes Rasmus en hond Kalle dood gegaan. Bij beiden heeft Jacqueline de euthanasie verzorgd, bij ons thuis. Ik heb het altijd vreselijk gevonden om daarvoor met onze dieren naar de praktijk te gaan. Dat hoeft nu gelukkig niet meer. Jacqueline neemt alle tijd en rust voor deze ingrijpende gebeurtenis. Zit rustig bij je, heeft alle tijd en aandacht voor jouw huisdier, maar ook voor jou. Bespreekt de overwegingen voor de euthanasie nog een keer, zodat je zeker bent van de juiste beslissing. En dan is het zo ver. Dat is zwaar. Daarna nog een tijdje gezamenlijk bij het overleden dier zitten en napraten. Huilen. Bespreken wat er met het dier gebeuren gaat. Jacqueline neemt alle tijd. Ze is geweldig, bij een gebeurtenis die je nooit meer zult vergeten.
Afgelopen jaar zijn onze poes Rasmus en hond Kalle dood gegaan. Bij beiden heeft Jacqueline de euthanasie verzorgd, bij ons thuis. Ik heb het altijd vreselijk gevonden om daarvoor met onze dieren naar de praktijk te gaan. Dat hoeft nu gelukkig niet meer. Jacqueline neemt alle tijd en rust voor deze ingrijpende gebeurtenis. Zit rustig bij je, heeft alle tijd en aandacht voor jouw huisdier, maar ook voor jou. Bespreekt de overwegingen voor de euthanasie nog een keer, zodat je zeker bent van de juiste beslissing. En dan is het zo ver. Dat is zwaar. Daarna nog een tijdje gezamenlijk bij het overleden dier zitten en napraten. Huilen. Bespreken wat er met het dier gebeuren gaat. Jacqueline neemt alle tijd. Ze is geweldig, bij een gebeurtenis die je nooit meer zult vergeten.
Ria Rosenbaum
de Hoeve
Dribbel
In 2017 hebben we afscheid moeten nemen van Dribbel onze Jack Russell, na 2 nare ervaringen bij een andere dierenarts, zagen we toch wel wat op tegen deze beslissing en het moment van inslapen zelf ... Maar dat was gelukkig niet nodig ,want wat was dit een ontzettend liefdevol en rustig afscheid, waarbij Dribbel in mijn armen is ingeslapen. Jacqueline nam de tijd en gedurende het hele proces steunde ze ons enorm, legde stap voor stap uit wat ze ging doen . Na het overlijden van Dribbel, bleef ze nog een poosje bij ons. Het was niet zo de hond is overleden en mijn taak zit er op ik ga weg, ze nam echt de tijd om ons te troosten .. Al hoe moeilijk dit ook was, we kijken met een goed gevoel hier op terug.. En moet 1 van onze huidige honden ingeslapen worden dan vragen we Jacqueline zeker weer, voor zover dit mogelijk is!
In 2017 hebben we afscheid moeten nemen van Dribbel onze Jack Russell, na 2 nare ervaringen bij een andere dierenarts, zagen we toch wel wat op tegen deze beslissing en het moment van inslapen zelf ... Maar dat was gelukkig niet nodig ,want wat was dit een ontzettend liefdevol en rustig afscheid, waarbij Dribbel in mijn armen is ingeslapen. Jacqueline nam de tijd en gedurende het hele proces steunde ze ons enorm, legde stap voor stap uit wat ze ging doen . Na het overlijden van Dribbel, bleef ze nog een poosje bij ons. Het was niet zo de hond is overleden en mijn taak zit er op ik ga weg, ze nam echt de tijd om ons te troosten .. Al hoe moeilijk dit ook was, we kijken met een goed gevoel hier op terug.. En moet 1 van onze huidige honden ingeslapen worden dan vragen we Jacqueline zeker weer, voor zover dit mogelijk is!
Jetty Meester
Noorwdolde
Wilt u ook een recensie schrijven? Kijk dan op Recensie schrijven